Zgodnie z art. 176 Kodeksu spółek handlowych wspólnik może wykonywać na rzecz spółki powtarzające się świadczenia niepieniężne. To nie tylko ciekawa forma współpracy wspólników, ale także sposób na uniknięcie składki zdrowotnej. Jakie czynności można zaliczyć się do tego typu świadczeń? Jak zobowiązać wspólnika do ich wykonywania i jak się rozliczać? Sprawdzamy. Korzystając z okazji, polecamy sprawdzenie propozycji najlepszych kont firmowych, w naszym rankingu rachunków dla firm (zarówno JDG jak i spółek w typ z o.o.)
Powtarzające się świadczenia niepieniężne to czynności, jakie wspólnik wykonuje regularnie na rzecz spółki w zamian za wynagrodzenie. W przeciwieństwie do dywidendy wypłaca się je niezależnie od tego, czy spółka osiągnęła zysk czy nie. Odpowiednie zapisy dotyczące zakresu obowiązków, okresu i częstotliwość ich wykonywania przez wspólnika muszą znaleźć się w umowie spółki.
Co ważne, opisywane świadczenia dotyczą wyłącznie wspólnika i nie mogą być nałożone, np. na pracownika.
Do powtarzalnych świadczeń niepieniężnych zaliczamy takie czynności, które po pierwsze są spółce potrzebne. Po drugie – które wspólnik rzeczywiście będzie wykonywał. Ich zakres jest bardzo szeroki, a rodzaj zależy od profilu działalności spółki. Mogą to być, np.: usługi księgowe, konsultingowe, rzeczoznawcze, tłumaczeniowe, informatyczne, prawne, medyczne, dostawa towarów i produktów, doradztwo podatkowe, prowadzenie szkoleń, itp.
Po trzecie, jak sama nazwa wskazuje, obowiązki te muszą mieć charakter powtarzalny. Nie może to być jednak ani jednorazowe zlecenie, np. przetłumaczenie jednego tekstu, ani czynność ciągła, np. wykonywanie tłumaczeń ustnych, prowadzenie księgowości, najem, czy dzierżawa.
Musimy nie tylko konkretnie nazwać daną czynność, ale także wskazać częstotliwość, z jaką będzie wykonywana. Zatem prawidłowy opis może brzmieć następująco: „wykonywanie sześciu tłumaczeń pisemnych miesięcznie”.
Do wykonywania powtarzalnych świadczeń niepieniężnych nie można zobowiązać wspólnika podczas luźnej rozmowy. Konieczne jest uwzględnienie odpowiednich zapisów w umowie spółki (forma aktu notarialnego). W przypadku już istniejącej umowy, zmiany należy wprowadzić za pośrednictwem notariusza i zgłosić je do KRS. Nie ma możliwości skorzystania z systemu S24.
W zamian za wykonywanie świadczeń niepieniężnych wspólnik otrzymuje wynagrodzenie. Zgodnie z art. 176 KSH nie może być ono wyższe niż ceny lub stawki przyjęte w obrocie (nie powinno być także za niskie). Należy więc sprawdzić wartość rynkową owych świadczeń, czyli ile „normalnie” płaci się za dany towar, bądź usługę. Przy ustalaniu stawki warto uwzględnić, m.in.:
Pamiętajmy, że wynagrodzenie za powtarzalne świadczenia niepieniężne wypłaca się niezależnie od tego, czy spółka osiągnęła zysk.
Warto wiedzieć!
By współpraca w formie powtarzalnych świadczeń niepieniężnych była atrakcyjna dla wspólnika, warto przy ustalaniu pensji uwzględnić również kwestie podatkowe (o zasadach rozliczania się piszemy w dalszej części artykułu). To istotne, zwłaszcza jeśli wspólnik otrzymuje także wynagrodzenie z tytułu pełnienia innych funkcji (np. członka zarządu).
Unikanie płatności za czynności wynikające z art. 176 KSH nie jest dobrym sposobem na szukanie oszczędności w spółce. Jeśli wspólnik (zobowiązany umową spółki) będzie wykonywał świadczenia niepieniężne bez wynagrodzenia, to spółka odniesie korzyść majątkową (w innych okolicznościach musiałaby zapłacić za te usługi podmiotom zewnętrznym). W związku z tym spółka otrzyma nieodpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi za realizację świadczeń z art. 176 KSH można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Należy, jednak pamiętać, że taki wydatek musi spełniać pewne kryteria, np.:
Chociaż Kodeks spółek handlowych nie wymaga dokumentowania powtarzalnych świadczeń niepieniężnych, jest to konieczne, by móc zaliczyć wynagrodzenie z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodu (i obronić to w razie kontroli).
W zależności od rodzaju świadczeń dowodem ich realizacji może być, np.:
Wiemy już, czym są czynności wykonywane przez wspólnika w ramach art. 176 KSH. Sprawdźmy teraz, jakie konsekwencje podatkowe i ZUS-owskie (dla spółki i wspólnika) niesie za sobą ich ustanowienie.
Wynagrodzenie z tytułu powtarzalnych świadczeń niepieniężnych stanowi dla spółki przychód z innych źródeł. Spółka (płatnik) nie ma obowiązku pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Musi natomiast wysłać PIT-11 zarówno do US, jak i do wspólnika (podatnika).
Wspólnik, który otrzymuje wspomniane wynagrodzenie, jest zobowiązany wykazać ten przychód samodzielnie w rocznym zeznaniu podatkowym i odprowadzić należny podatek dochodowy. Podatnik rozlicza się na zasadach ogólnych (skala podatkowa). Zatem dotyczą go:
Wspólnik wykonujący powtarzające się świadczenia niepieniężne będzie VAT-owcem, jeśli:
Wówczas musi zarejestrować się jako czynny podatnik VAT, a potem składać co miesiąc pliki JPK i fakturować spółkę z o.o. za swoje usługi.
Biorąc pod uwagę zmiany wprowadzone w związku z tzw. Polskim Ładem (czyli objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego członków zarządu w spółce z o.o. otrzymujących wynagrodzenie z tytułu powołania), szczególnie istotny jest fakt, że wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi w zamian za wykonywanie powtarzalnych świadczeń niepieniężnych nie jest podstawą do naliczania składek ani na ubezpieczenie zdrowotne, ani społeczne.
W związku z tym zarówno spółka, jak i wspólnik nie muszą odprowadzać składek ZUS. Jest to najlepszy sposób na unikniecie oskładkowania wynagrodzenia członka zarządu/prezesa.
Wspólnik zobowiązany umową do wykonywania świadczeń niepieniężnych, tak jak pozostali wspólnicy, ma prawo zbyć swoje udziały w spółce z o.o. na zasadach określonych w art. 182 KSH. Zbycie udziału lub jego części jest możliwe wyłącznie za zgodą spółki, o ile umowa spółki nie stanowi inaczej.
Razem z udziałami na nabywcę przechodzi obowiązek wywiązywania się z przypisanych do nich świadczeń. Jeśli nowy wspólnik nie chce ich przejąć na siebie, należy (jeszcze przed zbyciem udziałów) zmienić zapisy w umowie spółki i zdjąć z poprzedniego wspólnika obowiązek wykonywania świadczeń z art. 176 KSH.
Powtarzające się świadczenia niepieniężne są ciekawą formą współpracy wspólników w spółce z o.o. szczególnie ze względu na zwolnienie ze składki zdrowotnej. Jednak przed podjęciem decyzji warto wziąć pod uwagę kilka kwestii i sprawdzić, czy takie rozwiązanie rzeczywiście będzie dla obu stron opłacalne. Sama opłacalność będzie zależeć od dochodów osiąganych przez wspólnika jak i formy opodatkowania spółki z o.o..
To zakres czynności, które wspólnik świadczy na rzecz spółki z określoną częstotliwością w zamian za wynagrodzenie. Do ich wykonywania zobowiązany jest w umowie spółki.
Potwierdzeniem wywiązania się z powtarzalnych świadczeń niepieniężnych mogą być, np. powstałe materiały (projekt, raport, artykuł), korespondencja mailowa, plan sprzedażowy/marketingowy lub inne dowody realizacji usługi.