Większość osób uważa, że przychód a dochód to to samo. Choć oba słowa brzmią podobnie, błędem jest stawianie między nimi znaku równości. Pracując na etacie, najczęściej nie odczuwamy potrzeby rozróżniania tych pojęć. Na konto wpływa wynagrodzenie, z którym możemy zrobić, co chcemy. W przypadku własnej działalności gospodarczej nieznajomość różnic pomiędzy przychodem i dochodem może doprowadzić nawet do niewypłacalności.
Najprościej mówiąc, przychód = ile pieniędzy przyszło do firmy/osoby fizycznej. Dokładniej pojęcie to oznacza kwotę, która w danym okresie rozliczeniowym wpłynęła do firmy w wyniku sprzedaży towarów i usług netto (czyli bez podatku VAT).
Źródłami przychodu może być:
Ocenianie sytuacji firmy tylko po wysokości przychodu może być zgubne. Widzimy wówczas jedynie kwotę, która wpłynęła do firmy i, którą należy jeszcze odpowiednio zagospodarować. To, że salon kosmetyczny ma 50 tys. zł przychodu miesięcznie, nie oznacza, że cała ta kwota idzie do kieszeni przedsiębiorcy. Dlaczego? Tutaj warto przejść do kolejnego pojęcia, czyli kosztów uzyskania przychodu.
Z ciekawostek, przychód osiągnięty z udziału w promocjach bakowych, np. tych prezentowanych w porównywarce kont firmowych. Oczywiści przed zapłaceniem podatku od tego przychodu, możemy odliczyć koszty związane ze spełnieniem warunków np. koszt dojazdu do banku. Następnie do dochodu przyjdzie nam zapłacić podatek dochodowy zgodny z wybraną formą opodatkowania.
Są to wydatki, które poniosła firma lub osoba fizyczna, aby osiągnąć zysk, zabezpieczyć lub zachować źródło przychodu. Nie istnieje jedna zbiorcza lista takich wydatków. To, co w jednej firmie może być uznane za koszt uzyskania przychodu, w drugiej już nie. O ile właściciel restauracji ma prawo wliczyć w koszty alkohol, to ciężko będzie uzasadnić taki zakup, np. informatykowi.
Za koszt uzyskania przychodu można uznać wydatek, który:
Wyróżniamy:
Koszty uzyskania przychodu pomniejszają dochód, ale także wysokość podatku dochodowego.
Dochód oznacza kwotę, która zostaje po pomniejszeniu przychodu o koszty jego uzyskania. By można było mówić o dochodzie, przychód musi być wyższy niż poniesione koszty. Od dochodu należy odprowadzić jeszcze podatek dochodowy.
Wyróżniamy:
Po wartości dochodu możemy ocenić aktualną sytuację finansową firmy. Nawet jeśli wspomniany salon kosmetyczny ma 50 tys. zł przychodu miesięcznie, to jego dochód netto może utrzymywać się na poziomie 10 tys. zł. Właśnie tyle zarobił przedsiębiorca.
Obliczenia należy zacząć od ustalenia przychodu. W tym celu dodajemy wszystkie kwoty należne netto, czyli bez VAT (nawet te, których nie otrzymaliśmy) z danego okresu rozliczeniowego. Oznacza to, że jeśli Pani Ania wystawiła w maju 5 faktur każda na 2 tys. zł, a tylko 1 klient zapłacił, to jej przychód w tym miesiącu wyniósł 10 tys. zł.
Do przychodu nie wliczamy:
Kolejnym krokiem jest zsumowanie wszelkich udokumentowanych kosztów uzyskania przychody. Pani Ania zapłaciła 1,5 tys. zł za wynajem lokalu, 500 zł za media oraz kupiła towar za 2 tys. zł. Łącznie wydała 4 tys. zł. Teraz możemy poznać dochód brutto. Wystarczy wykonać proste działanie matematyczne:
Przychód (10 tys. zł) – koszty uzyskania przychodu (4 tys. zł)= dochód brutto (6 tys. zł)
Dochód brutto jest podstawą do obliczenia podatku dochodowego. By dowiedzieć się ile „na czysto” zarobiła Pani Ania, należy poznać dochód netto, czyli kwotę po odjęciu podatku dochodowego:
Co istotne, istnieją różne formy opodatkowania i część przedsiębiorców może rozliczać podatek względem przychodu a nie dochodu. Konkretne informacje znajdziecie w artykule „Spółka z o.o. formy opodatkowania” oraz „Jednoosobowa działalność gospodarcza formy opodatkowania„
Choć osoby pracujące na etacie nie muszą samodzielnie zajmować się wyliczaniem swojego przychodu i dochodu. Nie oznacza to, że te pojęcia ich nie dotyczą.
Przychodem pracownika jest jego wynagrodzenie brutto, czyli kwota, którą zarobił przed odliczeniem wszelkich należności. Dochód brutto powstaje po odjęciu od przychodu kosztów jego uzyskania, ale przed uwzględnieniem podatku dochodowego.
Niektórych może zdziwić fakt, że zatrudnieni również ponoszą koszty uzyskania przychodu. Są one jednak z góry ustalone. Dla umów-zleceń i umów o dzieło KUP to 20 lub 50% uzyskanego przychodu.
W przypadku umowy o pracę wynoszą one:
Dochód netto powstaje po odliczeniu wszelkich potrąceń, np. składek ZUS, zaliczki na podatek dochodowy, itp. To kwota, jaką pracownik otrzymuje „na rękę” i, którą może dowolnie rozdysponować.
Teraz ciekawostka przy wynagrodzeniu brutto na poziomie 10 000 zł miesięcznie, „na rękę” otrzymamy tylko niecałe 7 200 zł. Co gorsza pracodawca poniesie koszt na poziomie 12 000 zł, ponieważ opłaca on dodatkową część składek na ZUS
FAQ
Dochód to różnica między przychodem i kosztami jego uzyskania. Oznacza to, że dopiero gdy przychód jest wyższy, niż koszty uzyskania przychodu możemy mówić o dochodzie.
Przychód to wszystkie pieniądze, które w danym okresie rozliczeniowym wpływają z różnych źródeł do firmy. Dopiero po odjęciu od przychodu kosztów jego uzyskania powstaje dochód brutto.
Rozróżniamy dochód brutto i dochód netto. Dochód brutto to kwota przed uwzględnieniem podatku dochodowego. Dochód netto to wypłata po odliczeniu wszystkich potrąceń. Pracownik otrzymuje ją na konto i może ją wydać wedle uznania.
To zależy od źródła dochodu/przychodu i wybranej formy opodatkowania. W przypadku pracowników etatowych podatek płacimy zawsze od dochodu. Firmy mają wybór i mogą płacić podatek od przychodu lub dochodów, w zależności jaką formę opodatkowania wybiorą. Co ciekawe przychody z najmy prywatnego (bez działalności gospodarczej) w przypadku osób fizycznych będą zawsze opodatkowane względem przychodu.
Aby wyliczyć dochód mając przychód, należy od przychodu odjąć koszty jego uzyskania. Przykładowo koszt zakupu towarów, koszty najmu lokalu, nakłady na środki trwałe niezbędne do prowadzenia działalności itp. Po odjęciu kosztów, będziemy mieć wartość dochodu.